दक्षिणी मराठी खजाना

वय होतां होतां मझव॑र मलाच दया वाटत॑. अपाप चूक सांगींगणे उणे झालाहे. मी मझच मित्र झालोहें.

​

वय जास्ती होयाच पुढेच व॑र गेलते भरून मित्रलोक॑ मला होते ; वय होताना तज बरोर याच थोर स्वातंत्र्य बरोर भोगाच पुढेच॑.  

 

काय पह्यजतरीन करेन मी. रात्री 4 घंटे पर्यंतीन वाचत बसतों की, नाही, कंप्यूटरांत खेळत बसतों की, अस॑ कां करतोस म्हणून विचाराला कोणाला अधिकार आहे ? 60s अणी 70s च चोक्कोट गाणे ऐकत अपाप नाचेन॑. तसच जुन॑ एक प्रेम अठींगून रडांव॑ म्हणून वाटलतर॑ रडेन मी.

​

फुगल॑ आंगाव॑र "स्विम-सूट" नेसून समुद्राच कांठशी चालेन॑ मी. वाटलतर॑, लाटाच आंत बुडून पोवन॑ ; नव॑ पिढीच कोणीन परितापांत मला पाह्यलतरीन. तेनी पणीं एक दिवस म्हातारे होतील.

 

कित्येकदपा सय॑ असत॑ नाही ; विसरून जातों. तस॑ पाह्यलतर॑, जीवनांत कित्येक विषय विसरून जाणेच चोक्कोट. शेवटी मुख्य विषय मात्र मनाला चिकटून असत॑. 

​

एवढ॑ वर्षांत तेम्हा-तेम्हा मन्न॑ दुखलाहे मला. जवळच कोणीन गेलतर॑ की, नाही एक लेंकरू कष्टी भोगाच पाह्ताना की, तसच, कोणाचतरीन इष्ट-प्राणी बंडी बडिवून मेलतर की, मनाला त्रास होईनास्क॑ असेल॑ का ? मन्न॑ दुख॑ भोगलतरेच, बळ॑ धैर्य अणी दया हे अग्गीन काय म्हणून कळाला होईल॑. थोडकपणीं कष्ट भोगनाते निष्कलंक मूळ मन्नाला अपूर्ण अनुभवाच सुख॑ काय म्हणून कद्दीन कळाला होईना. 

 

कितिकीदन॑ हांसलतेच नाहीत॑. अनेकदन॑ केंस पंढ्र होयाच पुढे मेलाहेत॑. हे पाह्ताना, मी पुण्य केलोंहे म्हणूनच सांगाम॑. केंस पंढ्र झालाहे. तसच, यौवनाच हांसू कोरलत॑ रेखाच चिन्ह॑ मझ॑ तोंडांत निरंतर॑ दिसून असाचपणीं मझ॑ भाग्य म्हणूनच सांगांव॑. 

 

वय होतां होतां सगळ॑ विषयांचीन चोक्कोटपण॑ मनाला दिसत॑. दुसरे लोक॑ काय म्हणींगतातकी म्हणाच तेवढ एक थोर विषय म्हणून वाटना. कां अस॑ करतोस म्हणून अपाप विचारींगाच स्वभाव सोडूनटाकलों. चूक केलोंतरीन चिंता नाही, चूकपणीं बरोरच अस॑ म्हणीगाच अधिकार मी संपादलोहें.

​

म्हातारपण॑ मला अवडत॑. म्हातारपण॑ मला स्वातंत्र्य देलाहे. मी काय झालाहें की, ते मला अवडत॑. कद्दीन चिरंजीवी म्हणून असाला जात नाही मी. असा पर्यंतीन, केलते चूक अठींगून रडाला जात नाही. पुढे याच विषय योचना करींगून चिंता भोगना. (मनाला वाटलतर॑) चुकनास्क॑, दिवसोडी भक्षाच तुकडा खाईन ! 

मनांतून सरळ याच अमच॑ हे मैत्री तुटनास्क॑ निरंतर॑ राहूनदे.